Hasbi Bey ve diğer öğretmenlerimiz

Bugün 24 Kasım Öğretmenler Günü. Bir ülkenin güçlü ve kalkınmış bir geleceği olması için öğretmenlerinin ve eğitim sisteminin çok başarılı olması gerekir. Bu bakımdan öğretmenlerin sorumluluğu büyüktür. Çocuğun ailede başlayan eğitimi okulda devam eder ve genç kuşaklara iyiyi, güzeli öğretmenler öğretir. Böylesine sorumluluk isteyen bu mesleğin onuru da büyüktür elbet. Ne mutlu mesleğini büyük bir sorumlulukla ve onurla sürdüren öğretmenlere.

***

Hiç düşündünüz mü 24 Kasım neden öğretmenler günüdür? 1928 Arap alfabesinden Latin alfabesine yani zordan kolaya geçişin tarihidir. O yıl yeni alfabeyi halka öğretmek üzere köylere kadar her yerde 'millet mektebi' adı verilen okullar açılmıştı.
24 Kasım 1928, Mustafa Kemal Atatürk’ün "Millet Mektepleri’nin Başöğretmenliği"ni kabul ettiği gündür. Atatürk'ün 100. doğum yıl dönümü olan 1981 yılında, onun "başöğretmen" oluşunun yıldönümlerinde ülke çapında Öğretmenler Günü kutlanmasına karar verildi. Öğretmenler Günü ile ilgili kutlamalar, 26 Kasım 1992’de Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren Öğretmenler Günü Kutlama Yönetmeliği çerçevesinde gerçekleşiyor.














24 Kasım'da elbet öğretmenlerle ilgili anılar canlanıyor insanın gözünde.İşte 1970'li yıllardan iki fotoğraf...
Birinde lisenin emekdarları var. O yıllarda EKL yatılı bir okuldu. Haftada yedi gün, ve günde üç öğün yemek çıkardı. Bahçevanlar, temizlik ve kapı görevlileri vardı. Bakalım hangilerini hatırlayacaksınız.
İkinci fotoğraf da ise öğretmenlerimiz var. O zamanlar öğretmenler idealist kişilerdi. imiz . Ortada elbette Türkan Aymakoğlu oturuyor.1962-1977 yılları arasında okul müdürüydü. Aynı zamanda zaman zaman son sınıfların edebiyat derslerine girerdi. Otoriter ve bilgili bir eğitimciydi. İstanbul Üniversitesi Türkoloji bölümü mezunudur. Duyduğum kadarıyla babası valiymiş (?) Kardeşinin ise o sıralar Ankara'da savcı olduğunu söylerdi. Yatılı binasının en üst katındaki lojmanında yaşar, yazlarını çeşitli ülkelere seyahat ederek geçirirdi. Derslerde sık sık yaptığı seyahatlerden söz ederdi.Bir gün bize çölde yıldızların nasıl parladığını anlatmış, hepimizin içinde uzak diyarları görme arzusu uyandırmıştı. Yaşıyorsa kendisine uzun ömürler, vefat ettiyse rahmet diliyorum.
Aynı fotoğrafta öğretmenimiz lise bir ve ikinci (?) sınıftaki edebiyat öğretmenimiz Hasbi Yılmaz var.
Mükerrem Süel matematik ögretmenimizdi.Disiplinli ve aynı zamanda şefkatli biriydi. Mebrure hanim,fizik öğretmenimiz (bunca yıl sonra hafızam beni yanıltmıyorsa, aynı zamanda ders kitabımızın yazarı)Münevver Dosdoğru, edebiyat ögretmenlerimiz Türkan Aymakoglu,Mahmure hanim,ingilizce ögretmenlerimiz “ten times” Afife hanim,”teksas” Yüksel Bey, Fransızca öğretmenimiz Necile hanım ve Almanca öğretmenimiz Özden hanımdı. (bir bahar günü teneffüsten derse girmekte gecikmemiz üzerine "Ah ahh, sizi bu havalar mahvetti" deyişini unutamıyorum.)
Necile hanım İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Filolojisi'ndeki öğretmeni Sabri Esat Siyavuşgil'i anardı en çok.Bir süre kaldığını anladığımız Paris'i de köşe bucak bilir, bize PassePartout dergileri aldırıp gerçek fransayla tanışmamızı sağlamaya çalışırdı. denizaltı bilimcisi Kaptan Cousteau ve volkan bilimci Fransızla bu dergi sayesinde tanıştık ilk olarak...
Mantık ve felsefe öğrentmenimiz Nahit Güçlü benim unutamadığım öğretmenlerimden biridir. Hem solcu olup hem de Türk Sanat Müziği dinlemesine ben o zamanlar hiç akıl erdiremezdim. (Artık erdirebiliyorum:)) Evinde çok zengin bir kütüphanesi olduğunu bilirdik. Bana sosyalizm üzerine kitap okumak istediğimi söylediğimde kendi kütüphanesinden Campanella'nın Güneş Ülkesi kitabını getirmişti.Bizim okuldan önce Gaziantep'te öğretmenlik yaptığını ve orada da çok sevildiğini orada öğrencisi olan bir arkadaşım söylemişti.
Fotoğraftaki diğer öğretmenler Adile Güreralp (ki kendisi büyük şair Yahya Kemal Beyatlı'nın varislerindendir), Ergül Arıkan, resim öğretmeni Türkan Sütçü, müzik öğretmeni (Arifiye Köy Enstitüsü mezunu)İsmail Bey...





Hasbi Bey öğrencilerin çok sevdiği bir öğretmen olması yanında tam bir edebiyat uzmanıydı. İdealist bir öğretmendi. O zamanlar yayınevlerinin öbeklendiği Cağaloğlu'na gidip gelir sanırım düzeltmenlik yapardı.
Kendisi İstanbul'un hayhuyundan kaçıp Ege kıyılarında bir kasabada dinlenmeyi seçti. Hasbi Bey'i çok seven öğrencileri onunla bağlarını asla koparmadı. Zaman zaman kendisini ziyaret ettiler, öğretmenler gününde elini öptüler.İşte bu buluşmalardan birinden yukardaki fotoğraf.

***

Hepsini saygıyla anıyorum.

Eski yeni tüm öğretmenlerimizin öğretmenler günü kutlu olsun.